FORT ANIOŁA - najbardziej filigranowy fort XIX wiecznej Twierdzy Świnoujście, zbudowany w latach 1855-58. Miał mniejsze znaczenie bojowe, pełnił za to istotną rolę łącznościową w kompleksie 4 portowych warowni Świnoujścia (oprócz Fortu Anioła w jej skład wchodził Forty Wschodni i Zachodni, oraz zburzona po wojnie, w trakcie budowy Świnoportu wschodnia Twierdza Portowa). Przed II wojną mieściło się tu hitlerowskie dowództwo obrony powietrznej Świnoujścia - pamiątką tego okresu jest betonowa dobudówka, na której umieszczona była antena radaru.

FORT ZACHODNI - strzegł wejścia do świnoujskiego portu ogniem ciężkich armat (uzbrojono go w działa 210 i 150 mm). Jego budowę rozpoczęto w 1843 r. Od tego przez 121 lat nieprzerwanie pełnił służbę bojową - najpierw dla armii pruskiej, potem hitlerowskiej, aż w końcu - radzieckiej. Dziś na jego terenie można oglądać m.in. największą ekspozycję militarnych wykopalisk w Świnoujściu.

Fort I Gerharda, zwany również Fortem Wschodnim – jeden z fortów Twierdzy Świnoujście. Położony jest we wschodniej części Świnoujścia, w dzielnicy Warszów, na wyspie Wolin, w pobliżu latarni morskiej. Fort należy do najlepiej zachowanych do obecnych czasów, pruskich nadbrzeżnych fortów artyleryjskich w Europie. Położony na wyspie Wolin, administracyjnie należy do Świnoujścia. Wybudowany został w latach 1856-1863[1], przeznaczony do obrony portu przed nieprzyjacielską flotą. Dwukondygnacyjna, owalna reduta po 1863 r. otoczona wraz ze wschodnim fragmentem wałów ziemnych fosą wodną. Od 1881 r. ufortyfikowana bateria nadbrzeżna z zachodnią lawą artyleryjską i wschodnią galerią dla dział oraz kazamatami, wyposażona dodatkowo w dwie