Znany od wielu lat, czerwony pieszy szlak nadbałtycki E-9. W Świnoujściu i okolicach nie ma jednolitego charakteru - biegnie trochę nad Zalewem i trochę nad morzem, trochę lasem i trochę miastem. Jedynym wspólnym mianownikiem jest to, że prawie zawsze trzyma się spokojnego ubocza. Szlak rozpoczyna się przy przejściu granicznym Świnoujście - Ahlbeck, i wkrótce zbacza z głównej ulicy Wojska Polskiego w kierunku morza. W ten sposób wprost z gwarnego, przygranicznego bazaru trafiamy na zaciszne peryferia miasta. Można poczuć się prawie tak jak w lesie bo na tym odcinku zabudowań jest niewiele, a te które są i tak zwykle toną w zieleni. Nie dochodząc do plaży szlak skręca na wschód, i wkrótce dociera do pierwszych zabudowań Dzielnicy Nadmorskiej.

Kluczowe położenie geograficzne ujścia Świny od dawna decydowało o jego handlowym, ekonomicznym i militarnym znaczeniu. Kolejni gospodarze tych ziem akcentowali swoją obecność poprzez wznoszenie budowli obronnych. Zanim Świnoujście stało się miastem i portem morskim, pierwsze fortyfikacje zbudował wokół miasta w XVII w. Albrecht von Wallenstein dla skutecznej obrony przed Duńczykami i Szwedami. Kolejne szańce usypywali tutaj Szwedzi. Władający miastem od 1720 roku Prusacy jedynie kontynuowali dzieło swoich poprzedników. W okresie wojen napoleońskich nowe umocnienia na obu brzegach Świny zbudowali Francuzi. W połowie XIX w. wokół świnoujskiego portu pojawiły się nowoczesne fortyfikacje murowane. Wtedy właśnie rozpoczął się okres najintensywniejszej rozbudowy dzieł obronnych, z których znaczna część dotrwała do naszych czasów.Wschodni brzeg ujścia Świny był zawsze najdogodniejszym terenem do obrony portu. Tędy przebiegały dawne szlaki komunikacyjne, tutaj znajdowały się naturalne wzniesienia i od tej strony spodziewano się kierunku ewentualnego szturmu. Do końca XIX w. zbudowano tu dwa forty i kilka mniejszych dzieł fortecznych. Główny ciężar obrony portu spoczywał na tej części Świnoujścia aż do wybuchu I wojny światowej, a uwaga obrońców skupiała się coraz bardziej na morzu. W okresie I i II wojny światowej powstało tu mnóstwo nowych budowli najróżniejszego przeznaczenia, wśród których przeważały obiekty artylerii nadbrzeżnej i przeciwlotniczej. Wreszcie ostatnie, niewielkie umocnienia wznieśli w tej okolicy Rosjanie i Polacy.Dziś wiele świnoujskich fortyfikacji stało się atrakcjami turystycznymi, do których w dodatku prowadzą malownicze szlaki piesze i rowerowe. Niektóre z budowli uznano za zabytki i objęto ochroną prawną. Pozostałe mogą taki status osiągnąć niebawem. Aby do tego doszło, niezbędne jest ich poznanie i popularyzacja, do czego trasa niniejszej wycieczki z pewnością się przyczyni.

Szlak pieszy jest trasą “nadmorską” w najpełniejszym tego słowa znaczeniu. Od przeprawy promowej na wschodnim brzegu Świnoujścia prowadzi niemal wprost na brzeg morza, i to najkrótszą drogą, odwiedzając przy okazji “magiczny zakątek” Świnoujścia z latarnią morską, falochronem i Fortem Wschodnim. Szlak startuje z centralnego punktu prawobrzeżnego Świnoujścia - miejskiej przeprawy promowej przy dworcu PKP. Chwilę po przekroczeniu torów odbija skosem na wschód, w ulicę Barlickiego. Ten etap to bardzo miła przechadzka wzdłuż tej ładnej, wysadzanej kasztanowcami starej trasy wylotowej do Szczecina.